pagina's

donderdag 28 mei 2009

Ontwikkelt de ABVA/KABO zich tot een steeds reactionairder vakbond?

Blijkbaar is de stemming onder de vele controleurs, handhavers, bewakers, ambtenaren van uitvoeringsorganisaties en andere dienstverleners dat er streng moet worden opgetreden. Op 6 april organiseerde de ABVA/KABO een landelijke actiedag tegen agressie waar dienstverleners mee te maken hebben. Hoogwaardigheidsbekleders waren in het kader van de huidige trend maar al te graag bereid gehoor te geven aan de oproep van de vakbond voor strengere straffen en toespraken te houden in die zin. ABVAKABO FNV stelt de volgende maatregelen voor:
* Laat schade aan werknemers in alle gevallen vergoeden door werkgevers (en verhaal het vervolgens op de dader).
* Zorg voor een landelijk meldpunt waar alle incidenten tegen publieke dienstverleners worden geregistreerd.
* Investeer in meer toezichthouders.
* Maak snelrecht mogelijk bij incidenten tegen publieke dienstverleners.
* Laat verklaringen van publieke dienstverleners zwaarder wegen.
* Benoem een aparte officier van justitie voor behandeling van agressie en geweld tegen publieke dienstverleners.
Nergens een reflexie op waar die agressie vandaan komt, wat het met de privatiseringen van oa openbaar vervoer te maken heeft en het slechter functioneren ervan; nergens een reflexie op de vraag, of dat alsmaar strenger straffen sowieso iets oplost, nergens een reflexie op de voortgaande ontwikkeling van de strafstaat met steeds meer mensen in de gevangenis, waarbij we terechtkomen in een spiraal van steeds meer escalatie en van actie en reactie die niets oplost;
Ik wil het hier voorlopig bij laten.]]>

dinsdag 19 mei 2009

power dialers van call centers veroorzaken stiltetelefoontjes


De laatste tijd last gehad van wat ik noem stiltetelefoontjes. Een rinkelende telefoon en dan bij opnemen ineens tuut tuut tuut …Na enig gezoek ben ik erachter. Het is vrij algemeen bekend op internet. Veel callcenters werken met powerdialers die een veel groter aantal nummers tegelijk bellen dan er callcenter-agents oftewel operators beschikbaar zijn. De eerste gebelde nummers krijgen een operator aan de telefoon, als er geen operators beschikbaar meer zijn krijgen de overige nummers bij opnemen geen gehoor. Dus als de operators bijvoorbeeld 2000 nummers in een uur afwerken (ik weet niet hoelang ze gemiddeld over een telefoongesprek doen) dan belt die powerdialer er wel 4000 of 6000. Die powerdailer zoekt dan uit als ie een nummer belt of er een operator beschikbaar is. Zo ja, dan wordt het gebelde nummer doorgeleid. Zo nee, dan hangt de powerdialer automatisch op zodra de telefoon wordt opgenomen. Op die manier hebben de operators, als ze een gesprek beeindigen, altijd onmiddelijk een nieuwe kiestoon van het volgende nummer in hun koptelefoon denk ik. Dat bespaart tijd. En je hoeft alleen maar een betrekkelijk eenvoudig systeem te installeren. Als je na enkele of meerdere stilte telefoontjes een call center aan de telefoon krijgt, niet lang daarna is dat waarschijnlijk de oorzaak van de stiltetelefoontjes.]]>

zaterdag 16 mei 2009

Kieswijzer Ander Europa


Hier een fotootje van de nieuwe God van Europa. Staat bij de ingang van het Europees parlement. Wat moeten we hiermee aan? Na de vorige kieswijzer van het IPP nu maar een andere kieswijzer ingevuld. Kom ik bij heel andere partijen uit. Een kieswijzer gemaakt door het Comité Ander Europa. Deze kieswijzer lijkt mij betrouwbaarder. In tegenstelling tot vergelijkbare sites is over de inhoud van deze wijzer geen overleg of onderhandelingen gepleegd met de politieke partijen. Een ander verschil met vergelijkbare sites is dat er niet alleen gekeken wordt naar de voornemens van de partijen, maar ook naar hoe zij zich de afgelopen jaren hebben opgesteld.
Vergelijk je eigen opvattingen over Europa met die van de politieke partijen. En doe er je voordeel mee. www.KiesWijzerEuropa.nl
Het Comité Ander Europa heeft ook een krant uitgebracht met veel informatie. De krant heeft als titel: Hoezo Europa?. Krant voor iedereen die zich afvraagt wat we aan moeten met Europa. Gratis verkrijgbaar in alle openbare bibliotheken. Vraag er naar. Of bestel (meerdere exemplaren) via www.andereuropa.nl (gratis).Download hier een pdf. ]]>

vrijdag 8 mei 2009

Wethouder Ossel van Amsterdam wil brede maatschappelijke coalitie in strijd tegen verarming


Deelnemers aan de conferentie praten vooraf informeel over allerlei zaken. Van Links naar rechts: Mustafa Ayranci van HTIB, wethouder Freek Ossel, Rutger Koopmans, medeschrijver van het rapport ‘Weg Uit de Armoede’ en de manager schuldhulpverlening van Madi.
Op uitnodiging van de gemeente Amsterdam kwam op 6 mei een reeks van organisaties bijeen in de Mansveltschool in Bos en Lommer om te praten over twee nota’s die de gemeente had geschreven over de bestrijding van verarming in de toekomst. Kern van de nota’s is dat de gemeente toe wil naar een meer activerend beleid en dat er een maatschappelijke coalitie moet komen bestaande uit het maatschappelijk middenveld en de overheid om gezamenlijk de armoede in de stad terug te dringen. Een beleid waarbij wordt bevorderd dat mensen die in armoede leven actiever aan de maatschappij deelnemen, wanneer ze dat kunnen, draagt er ook toe bij dat zij nieuwe wegen vinden om uit de armoede te komen. De conferentie werd mede gehouden naar aanleiding van het rapport ‘weg uit de armoede’ dat geschreven was door een adviescommissie die door de gemeente ingesteld was, in de wandeling de ‘Commissie Koopmans’ genoemd naar de voorzitter van de commissie, Rutger Koopmans. De Alliantie voor een Rechtvaardig Amsterdam heeft de conferentie grondig voorbereid door twee discussiebijeenkomsten te organiseren over het rapport Koopmans en door een uitgebreide reactie te schrijven op de voorstellen van de gemeente. Donderdagavond vergaderde de commissie Werk en Inkomen van de gemeenteraad over de rapporten.
De bijeenkomst in de Mansveltschool werd in mijn ogen vooral een manifestatie van onmacht. Er waren geen discussiestellingen. Er nam een Forum achter de tafel plaats en de dagvoorzitster ging de zaal in met de microfoon en zei tegen de aanwezigen ‘zegt u het maar. Hebt u de forumleden iets te vragen of te zeggen?’. Daarop reageerden de aanwezigen in de zaal met het herhalen van hun kritiek op het gemeentelijk beleid die we al jaren horen, en reageerde de wethouder later met antwoorden die gedeeltelijk ook oud zijn. Bijna niemand ging in op de vraag: houdt een vernieuwend beleid tegen verarming in, dat een dergelijk maatschappelijke coalitie er moet komen en wat vinden wij, zelforganisaties daar dan van en onder welke voorwaarden willen wij samenwerken met elkaar en met de gemeente? Die discussie kwam niet uit de verf. Toch was ik na enig nadenken positief over de conferentie. De manifestatie van onmacht helpt ons nauwkeurige probleemstellingen voor een vernieuwend beleid helderder te krijgen die meer zijn dan alleen: we willen met zijn allen de armoede bestrijden. Deze wethouder ziet het belang in van zelforganisaties, er werden op de conferentie verschillende voorbeelden en functies van zelforganisaties genoemd die een bijdrage kunnen betekenen aan het activerend beleid tegen armoede. Deel van een activerend beleid zal moeten zijn: hoe kunnen we het vermogen van mensen die in armoede leven om zichzelf te organiseren versterken en welke interventies van de overheid helpen hier wel bij en welke niet.]]>

dinsdag 5 mei 2009

De mobiele picknicktafel op het Bevrijdingsfestival op het Museumplein


Op 5 mei was de mobiele picknicktafel op het bevrijdingsfestival in Amsterdam. Vraag van de dag: waarvan wilt u bevrijd worden? Veel mensen schreven het antwoord op een tegeltje. De mooiste antwoorden zullen op de website van de MPT te zien zijn. We stonden bij de informatiestands van vele maatschappelijke organisaties en politieke partijen die hun boodschap aan ‘het volk’ trachtten te slijten. Deze keer werkten we samen met www.kudde.info, een theatergroep die foto’s maakte van mensen in een manshoge goudkleurige schilderijlijst die naast de mobiele picknicktafel stond opgesteld. Deze foto’s zullen op hun website gepubliceerd worden. Het was een komen en gaan van mensen. Vele discussies werden aan tafel en voor de microfoon gevoerd. We hadden op deze speciale dag tulpenbollen gekocht die werden gekookt of gebakken. De tulpenbol was voor ons het symbool van oorlog en ellende. Veel mensen waren in de oorlog gedwongen tulpenbollen te eten, omdat er geen ander voedsel was. Veel mensen vertelden hoe de tulpenbollen smaakten. Er waren ook eetbare biologische tulpen die gedoopt in een chocoladesausje best smaakten. Maar de meeste mensen moesten er toch niet aan denken dat je dit veel moet eten en dan iedere dag. Ouderen vertelden over hun herinneringen aan de tulpenbollen in de oorlog. Ze zeiden o.a. dat de tulpenbollen in de oorlog veel slechter smaakten dan deze. En dat als je er veel van eet, je buikpijn en diarree krijgt. Robin vertelde dat hij uit een gezin van 9 kinderen kwam die in de oorlog allemaal te eten moesten hebben. Zijn vader ging in de omgeving van Amsterdam op zoek naar voedsel. Maar hij kwam dan niet terug met tulpenbollen, maar met suikerbieten en soms aardappels. Ook niet best als dat je enige voedsel is. Aan de kinderen die langs liepen werd verteld waarom we er stonden met tulpenbollen.
De tulpenbol is ook het symbool van extreme rijkdom: in de 17e eeuw werd op de beurs in Amsterdam gespeculeerd met tulpenbollen. Op een gegeven moment kostte een bol vele duizenden guldens. Maar na enige tijd stortte de markt in. Dit staat te boek als de eerste beurskracht in de geschiedenis van de mensheid. Zo is de tulpenbol ook het symbool van extreme rijkdom tegenover economische crisissen, armoede en oorlogen volgens ons. Naar aanleiding hiervan vertelden mensen wat de economische crisis hen deed.
Zie hier recepten voor tulpenbollen van het Verzetsmuseum.]]>

maandag 4 mei 2009

De mobiele picknicktafel op zondag 3 mei


Het was erg gezellig op de Nieuwmarkt. We stonden vlakbij de markt met tweedehandsspullen, zoals boeken, (quasi) antiek, knuffels en andere prullaria. Een heel ander publiek dan op de zaterdagen in april. Minder toeristen en meer mensen uit Amsterdam zelf die op zoek waren naar tweedehandsboeken en zo. Simon danste af en toe enthousiast met langslopende nieuwsgierigen. Verschillende mensen namen het bakken van pannekoeken een tijdje van hem over. En we discussieerden weer met de aanwezigen over de (economische) crisis. Marijke voerde een lang gesprek met twee Fransen, waarbij gegevens over de minimumuitkeringen in Frankrijk en Nederland werden uitgewisseld. Twee Duitsers vertelden hoe het in hun land geregeld was. Een ander lid van de Bijstandsbond was ook langsgekomen en mengde zich in het gesprek. Zo werden weer vele gesprekken gevoerd, contacten gelegd en informatie uitgewisseld. En werden weer deelnemers voor de grote slotmanifestatie in juni geworven.]]>

zaterdag 2 mei 2009

Het neoliberalisme bestaat niet

Dus als ik het in mijn eigen woorden stel: bezuinigingen op de overheidsuitgaven en de sociale zekerheid in de afgelopen 20 jaar hebben nooit plaatsgevonden. Grootschalige privatisering van overheidsdiensten en bedrijven is een sprookje. Hoezo marktwerking in de zorg? Het is er niet.
Het lijkt me dat de heren sociologen in hun operationalisering van de hypothesen hier en daar toch een redeneerfoutje hebben gemaakt. En dat de geanalyseerde data wellicht niet helemaal betrouwbaar zijn als bewijs voor de hypothesen. Neem alleen al het feit dat men uit de uitgaven voor sociale zekerheid als percentage van het nationaal inkomen concludeert dat de sociale zekerheid nog even voluit aanwezig is en neoliberaal beleid er niet geweest is. Inderdaad zijn de totale uitgaven in vele landen niet afgenomen. Maar als veel meer mensen een beroep doen op dat geld, als specifieke maatregelen worden getroffen voor specifieke groepen waarbij sommigen meer krijgen en andere groepen minder, dan moet toch de conclusie worden getrokken dat de sociale zekerheid voor specifieke groepen is afgenomen en sociale onzekerheid veroorzaakt bij die groepen als gevolg van neoliberaal beleid. Dit is ook een aspect van de theorie van Wacquant. Het is bekend dat de inkomensverschillen in Westerse landen maar ook mondiaal als gevolg van neoliberaal beleid sterk zijn toegenomen. Nu vullen de onderzoekers het bovenstaande aan met de zogenaamde generositeitsindex van Scruggs. Ook deze index is echter onbetrouwbaar als meting van het bovenstaande, nl of specifieke groepen getroffen worden. Aanspraken die je formeel-wettelijk kunt maken zeggen niets over de pesterijen van klantmanagers en b.v. de invloed van work first projecten. (Strenge controles aan de poort) De psychische druk die op mensen wordt uitgeoefend (met name uit specifieke groepen) komt volgens mij niet in de generositeitsindex tot uitdrukking. Bovendien kan voor de ene groep de generositeit sterk toenemen (bejaarden in Nederland b.v.) en voor anderen afnemen, waardoor de index relatief hoog is. Dit is in Nederland gebeurt met de materiele rechten (koopkracht) van AOW-ers ten opzichte van mensen in de bijstand. Theoretisch kunnen daarbij de totale uitgaven voor sociale zekerheid hetzelfde blijven en neemt de generositeitsindex niet af. Maar er is wel degelijk een belangrijke verandering.
Helaas kan ik geen link maken naar het artikel. U moet dan 15 euro betalen via een creditcard om het te lezen. U zult dus naar een bibliotheek moeten om het in te zien. Hier is een samenvatting. Willem de Koster, Jeroen van der Waal, Peter Achterberg en Dick Houtman- De opkomst van de strafstaat. Neoliberalisering of een nieuwe politieke cultuur?. In: Sociologie, jaargang 4, nr 4. 2008. Boom Pers.]]>

De mobiele picknicktafel tijdens de kermis op de Nieuwmarkt


Zaterdag 28 april weer op de Nieuwmarkt geweest. Een zonnige dag met koel weer. Het was vandaag kermis op de Nieuwmarkt, dus we konden niet op onze vaste plek staan. Dan maar naar de andere kant. Hier kwamen weer vogels van allerlei pluimage op af. Er waren optredens van de saxofonist Antonio en van Harrie Wetterhahn, die gedichten voorlas. Een Roemeense accordionist is inmiddels een vaste bezoeker van de mobiele picknicktafel. Henk Kroon las ook gedichten voor en er werden mensen op straat geinterviewd, over of ze wel eens droomden van de economische crisis. Een nachtmerrie misschien? Een danseres kwam ook op de mobiele picknicktafel af en vertelde een nachtmerrie. Dat deden andere mensen ook. Twee gepensioneerden vertelden over hun ervaringen in andere crisissen zoals tijdens de Tweede wereldoorlog. Verschillende mensen maakten gebruik van de mogelijkheid om te golfen en ik had contact met een student van de Universiteit van Amsterdam die bezig is met een onderzoek naar arbeidsomstandigheden van vrouwen, die door rijke gezinnen in Nederland uit het buitenland gehaald worden om het huishouden te doen. (De zogenaamde domestic workers) Verschillende mensen vulden hun naam en email adres in voor de mailinglijst van de mobiele picknicktafel. Een deel van de conversaties ging weer in het Engels, vanwege de vele toeristen die op de picknicktafel afkwamen.]]>