Het neoliberalisme bestaat niet

Dus als ik het in mijn eigen woorden stel: bezuinigingen op de overheidsuitgaven en de sociale zekerheid in de afgelopen 20 jaar hebben nooit plaatsgevonden. Grootschalige privatisering van overheidsdiensten en bedrijven is een sprookje. Hoezo marktwerking in de zorg? Het is er niet.
Het lijkt me dat de heren sociologen in hun operationalisering van de hypothesen hier en daar toch een redeneerfoutje hebben gemaakt. En dat de geanalyseerde data wellicht niet helemaal betrouwbaar zijn als bewijs voor de hypothesen. Neem alleen al het feit dat men uit de uitgaven voor sociale zekerheid als percentage van het nationaal inkomen concludeert dat de sociale zekerheid nog even voluit aanwezig is en neoliberaal beleid er niet geweest is. Inderdaad zijn de totale uitgaven in vele landen niet afgenomen. Maar als veel meer mensen een beroep doen op dat geld, als specifieke maatregelen worden getroffen voor specifieke groepen waarbij sommigen meer krijgen en andere groepen minder, dan moet toch de conclusie worden getrokken dat de sociale zekerheid voor specifieke groepen is afgenomen en sociale onzekerheid veroorzaakt bij die groepen als gevolg van neoliberaal beleid. Dit is ook een aspect van de theorie van Wacquant. Het is bekend dat de inkomensverschillen in Westerse landen maar ook mondiaal als gevolg van neoliberaal beleid sterk zijn toegenomen. Nu vullen de onderzoekers het bovenstaande aan met de zogenaamde generositeitsindex van Scruggs. Ook deze index is echter onbetrouwbaar als meting van het bovenstaande, nl of specifieke groepen getroffen worden. Aanspraken die je formeel-wettelijk kunt maken zeggen niets over de pesterijen van klantmanagers en b.v. de invloed van work first projecten. (Strenge controles aan de poort) De psychische druk die op mensen wordt uitgeoefend (met name uit specifieke groepen) komt volgens mij niet in de generositeitsindex tot uitdrukking. Bovendien kan voor de ene groep de generositeit sterk toenemen (bejaarden in Nederland b.v.) en voor anderen afnemen, waardoor de index relatief hoog is. Dit is in Nederland gebeurt met de materiele rechten (koopkracht) van AOW-ers ten opzichte van mensen in de bijstand. Theoretisch kunnen daarbij de totale uitgaven voor sociale zekerheid hetzelfde blijven en neemt de generositeitsindex niet af. Maar er is wel degelijk een belangrijke verandering.
Helaas kan ik geen link maken naar het artikel. U moet dan 15 euro betalen via een creditcard om het te lezen. U zult dus naar een bibliotheek moeten om het in te zien. Hier is een samenvatting. Willem de Koster, Jeroen van der Waal, Peter Achterberg en Dick Houtman- De opkomst van de strafstaat. Neoliberalisering of een nieuwe politieke cultuur?. In: Sociologie, jaargang 4, nr 4. 2008. Boom Pers.]]>